လြဲလြဲေလးလဲေကာင္းပါတယ္(စ/ဆုံး) - KarMaMinThar

Saturday, September 23, 2017

လြဲလြဲေလးလဲေကာင္းပါတယ္(စ/ဆုံး)


ေႏြရာသီပူအိုက္ေသာကာလမို႔ထင္ပါရဲ့……ခင္ၿမင့္ဟာ ေဘာလီအက်ီၤေလးသာ ဝတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေန၏။
    အိုက္စပ္ပူေလာင္ေနသၿဖင့္ လူးလြန္႔ရင္းႏွင့္ခါးကထမီဟာလည္း ေပါင္ရင္းထိကို လန္တက္ေနသည္။သတိရလို႔ႀကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိကိုယ္သည္ ခင္ၿမင့္၏ကုတင္ေဘး တြင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သားရွိေနသည္ကို သိရွိလိုက္ရသည္။
     အေတြ႔အႀကံဳမရွိေသးတဲ့ လူပ်ိဳသိုးေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္ ရင္တခုလံုးတုန္ရီေနသလို ဒူးမ်ားကလည္းမနိင္ခ်င္ေအာင္ၿဖစ္လာသည္။ညြတ္ေခြက်လာသၿဖင့္ ကုတင္ကုိအားၿပဳ လိုက္မိ၏။
        သိမ့္ကနဲ ကုတင္လႈပ္သြားသၿဖင့္ ၿခင္ေထာင္အတြင္းမွ ခင္ၿမင့္သည္……….
“….ကိုလြင္လား…..လာေလ…ဘာၿပဳလို႔ ကုတင္ေဘးမွာရပ္ေနတာလဲ……”
ဆိုတဲ့ ခင္ၿမင့္ရဲ့အိပ္ခ်င္မူးတူးေခၚသံေႀကာင့္ ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ ညို႔ခ်က္မိသလို ဆတ္ကနဲ ကုတင္ေပၚကၿခင္ေထာင္ထဲကို ေရာက္သြားရသလို လူဟာလည္း တဆတ္ဆတ္တံုေနရသည့္အၿဖစ္……။
“…..ကိုလြင္…ဘာၿဖစ္ေနတာလည္း.. တလႈပ္လႈပ္နဲ႔….”
လို႔ေၿပာဆိုၿပီး ေမာင္ေမာင္ရဲ့ကိုယ္လံုးကို သူမဘက္ဆြဲလိုက္သည္။ဒိတ္ကနဲ ရင္အစံုဟာ အၿပင္ကိုၿပဳတ္ထြက္သြားပလားဟုပင္ ထင္မွတ္လိုက္ရသည္။
          ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ခင္ၿမင့္ရဲ့လက္အစံုနဲ႔အဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ေမာင္ေမာင္တို႔ ေသြးဆူလာၿပီး ေအးေအးေမာ္နဲ႔ဖိုက္ဖူးတဲ့အေတြ႔အႀကံဳကလည္း သူ႔ကိုတြန္းအားေပးေန
သည္မို႔ ေမာင္ေမာင္ရဲ့လက္ေတြဟာ ခင္ၿမင့္ရဲ့ေနာက္ေက်ာကိုသိုင္းယွက္ဖက္တြယ္ လိုက္ၿပီး နီေထြးစြတ္စိုေနတဲ့ ခင္ၿမင့္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖိကပ္နမ္းစုပ္လိုက္သည္။
“…..ဟင္း…ဟင္း….ဟင္း…..”
ပူေႏြးခ်ိဳၿမိန္ေသာအနမ္းစေႀကာင့္ပင္ထင္…..ခင္ၿမင့္သည္လည္း အခ်စ္ေသြးတို႔ ထႀကြလာေခ်ၿပီ။
ေမာင္ေမာင္သည္ ေနာက္ေက်ာမွေန၍ ခင္ၿမင့္ရဲ့ေဘာ္လီအက်ၤီခ်ိတ္ေတြကို ဆြဲၿဖဳတ္ကာခၽြတ္ၿပစ္လိုက္ၿပီး ဆြဲပါကိုင္ပါမ်ားသၿဖင့္ ေဖါင္းကားၿပည့္ၿဖိဳးလံုးေမာက္ေနတဲ့ ခင္ၿမင့္ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို သူ၏လက္မ်ားၿဖင့္ အသာအယာအုပ္ကိုင္ၿပီး ဖြဖြရြရြေလး ပြတ္ေပးခါ မတ္ေတာင္ေနတဲ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ေခ်ာင္းႀကားမွာ ဖိႀကိတ္ပြတ္ေခ်လိုက္ေတာ့…..
“……အာ့…အင္း…..ဟင္း….အို…ကိုလြင္….အင့္…..”
ခင္ၿမင့္ခါးေလးေကာ့တက္ရင္းက မပြင့္တပြင့္ၿငီးၿငဴမႈၿပဳလိုက္၏။ေမာင္ေမာင္ရဲ့ လက္အစံုကလည္း သူမရဲ့ေပါင္တြင္းသားတဝိုက္ကို ကတံုကရင္ႀကီးနဲ႔ပြတ္သပ္ေပး၏။
ဖူးဖူးရြရြအဖုတ္ကေလးတဝိုက္မွာေတာ့ ေစာက္ေမႊးေတြက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္မို႔ ေမာင္ေမာင္ဆုပ္ဆြဲလိုက္သည္။
“…..အိုး…..နာလိုက္တာ….ကိုလြင္ရယ္……တအားဆုပ္ဆြဲတာကိုး……ဟြန္း….”
ခင္ၿမင့္ တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးေနရင္းမွ မပြင့္တပြင့္ တိုးတိုးေလးႀကိတ္၍ေၿပာလိုက္၏။
ဘယ္အခ်ိန္က ခၽြတ္ခ်လိုက္မွန္းမသိ ေမာင္ေမာင္ခါးတြင္ ပုဆိုးမရွိေတာ့ သူ႔ေပါင္တြင္းပိုင္း ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ ခင္ၿမင့္၏အိစက္ႀကီးမားေသာ ေပါင္လံုးႀကီးမ်ား ေႏြးေထြးစြာထိေတြ႔မိႀက၏။ဝိုးတဝါးအလင္းေရာင္ေအာက္ ၿခင္ေထာင္အတြင္းမွာေတာ့ အသက္ရႈသံၿပင္းၿပင္းႏွင့္အဝတ္မ်ားလႈပ္ရွားသံမ်ားကိုသာ ႀကားေနၿပီး…ႏွစ္ဦးစလံုး
စကားေၿပာသံတိတ္ေနႀက၏။
ခင္ၿမင့္၏တေသြးတေမြးကိုယ္လံုးေလးကို ေမာင္ေမာင္ပြတ္သပ္ႏိႈးဆြေနသည္ကို ခင္ၿမင့္ ယားယံစြာခံစားရင္း တြန္႔ကနဲ ဆတ္ကနဲ…လိမ္ေကာ့တက္သြားရရွာၿပန္သည္။
“….ဘာေတြလုပ္ေနမွန္းမသိဘူး….ခါထဲမွ….”
ေမာဟိုက္တံုရီသံၿဖင့္ ခင္ၿမင့္ရဲ့အသံေလးမ်ားက ေမာင္ေမာင့္ရင္ကို လႈပ္ခတ္သြား ေစသည္။ဖိုမ…အထိအေတြ႔ေႀကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ တံုတံုလႈပ္လႈပ္ၿဖင့္ ကိုယ္တြယ္စမ္းသပ္ေနမိႀကၿပန္၏။
    ေမာင္ေမာင္လက္တဖက္က ခင္ၿမင့္၏ေဖါင္းအိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို စမ္းၿပီး အကြဲေႀကာင္းအလိုက္ထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးမိသလို……..
  ခင္ၿမင့္၏လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေမာင္ေမာင္၏လီးကို ဆုပ္ကိုင္ၿဖစ္ညွစ္ေပးသၿဖင့္ ပူေႏြးႏႈးညံ့ေသာအထိအေတြ႔ေလးမ်ားေႀကာင့္ လီးႀကီးမွာလည္း တေၿဖးေၿဖးမာတင္း လာၿပီး ေထာင္ထလာေလသည္။
       ေမာင္ေမာင္သည္ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ေသာလီးႀကီးက ခင္ၿမင့္လက္ထဲဝယ္ ၿပည့္ၿဖိဳးတင္းမာကာ လက္တဆုပ္စာေလာက္ႀကီးထြားလြန္းလွ၏။
    ခင္ၿမင့္သည္ သန္းလြင္ႏွင့္အိမ္ေထာင္က်သည့္ တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္အတြင္းမွာ ညစဥ္ထိေတြ႔လိုးခံဖူးၿပီး သန္းလြင္ရဲ့လီးကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ယခုေလာက္ မႀကီးထြားဟုစိတ္ထဲမွထင္မွတ္မိလိုက္ေပမယ့္ ကာမရဲ့ေလာင္ၿမိဳက္မႈေႀကာင့္ စဥ္းစား ေတြးေခၚမႈခြန္အားမ်ားမွာ ယုတ္ေလ်ာ့နည္းပါးေစေလသည္။
     တက္ႀကြလႈပ္ရွားမႈေတြက ခင္ၿမင့္ကို ခ်ုဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးလ်က္ရွိ၏။တခုဘဲ ခင္ၿမင့္စိတ္ ထဲမွာ စႏိုးစေနာင့္ၿဖစ္မိသည္။သန္းလြင္၏ေခၽြးနံ႔သည္ အနည္းငယ္စူးလွ၏။ယခု အေမွာင္ထဲ၌မိမိကို အားပါးတရႀကီးဖက္ေပြ႔ပြတ္သပ္ေနေသာအန႔ံကတမ်ိဳး တခါတရံ
ေခၽြးနံ႔က စူးရွသလိုရွိၿပီး တစ္ခါတရံ ေမႊးေမႊးေလးခ်ိဳအီေနၿပန္သည္ကိုေတာ့ ခင္ၿမင့္ တဒဂၤစဥ္းစားမိလိုက္သလိုရွိသည္။

“…..ကို…..ကိုလြင္…..” ခင္ၿမင့္ ႀကီးထြားသန္မာေသာ လီးႀကီးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း တိုးညွင္းစြာေခၚႀကည့္၏။….တံု႔ၿပန္သံထြက္မလာဘဲ ၿပင္းထန္ေသာအသက္ရႈသံႏွင့္ အတူႏွာေခါင္းမွပူေႏြးေသာသက္ၿပန္ေလက ခင္ၿမင့္၏မ်က္ႏွာကိုရိုက္ခတ္လာသည္။
    တဆက္ထဲမွာဘဲ လက္ေတြက မိမိရဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးႏိႈက္ကလိေပးေနသလို လံုးက်စ္မာခဲေနတဲ့ႏို႔ေတြကိုလည္းတဘက္စီ တလွဲ႔စီစို႔ေပးၿခင္းကို ခံစားလိုက္ရၿပန္ေတာ့
ခင္ၿမင့္ မတူေသာ ဖိုမ ဆိုေသာအထိအေတြ႔ေတြက ခင္ၿမင့္အားရစ္ပတ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္လာ သၿဖင့္ ရုန္းထြက္ႏိုင္စြမ္းေတြ လြင့္ေမ်ာကုန္ၿပီၿဖစ္သည္။
        ေမာင္ေမာင္ကလည္း တလံုးတပါဒမွ်ေၿပာဆိုမေနေတာ့ဘဲ သူမကိုအပ်ိဳဘဝထဲက ပိုးပန္းၿပီးစိတ္မွန္းနဲ႔ဂြင္းတိုက္ခဲ့ရေပါင္းမ်ားလွၿပီမို႔ ယခုလက္ေတြ႔အပိုင္ႏွိပ္ရန္ကိုသာ စိတ္ေစာစြာၿပဳမူေနေလရာ…ဘာဆိုဘာမွအပိုေၿပာမေနေတာ့…ဆရာဆရာ့ႀကီးေတြရဲ့ သင္ႀကားပို႔ခ်ခ်က္ေတြ၏သင္ခန္းစြာေတြကို နံပါတ္စဥ္အလုိက္ကာမရဲ့ေသာ့ခ်က္မ်ား ကိုသာတြင္တြင္ႀကီးဖြင့္လွစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။
“….ဟင္း....ဟင္း…အီး….အား…..ယားတယ္……အဟင့္…ဟင့္…..”
တံုရီလႈိက္ဖိုေသာအသံတိုးညွင္းစြာထြက္ေပၚလာသည္။ခင္ၿမင့္ ဂနာမၿငိမ္ေတာ့ ေပါင္ေတြကိုခ်ဲလိုက္စုလိုက္နဲ႔ ရာဂေသြးေတြဆူကုန္ၿပီၿဖစ္သည္။သူမရဲ့ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသားနံရံမ်ားကလည္း တလႈပ္လႈပ္၊တရြရြနဲ႔အရည္ႀကည္မ်ား ရႊဲရႊဲစိုေစၿပန္၏။
       ေမာင္ေမာင္သည္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ႀကား ဒူးေထာက္၍အေနေတာ္ၿဖစ္ေအာင္ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ခင္ၿမင့္၏ၿပည့္ၿဖိဳးအိစက္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ဆြဲကားေၿမွာက္ပင့္၍ သူ႔ေပါင္ေပၚတင္လိုက္သည္။
ပူေႏြးေသာလီးထိပ္၏အထိအေတြ႔က ခင္ၿမင့္၏ေစာက္ေခါင္းဝမွတဆင့္ တကိုယ္လံုး သို႔ပ်ံ႔ႏွ႔ံစီးဆင္းေစသည္မို႔ မခ်င့္မရဲေသာေဝဒနာတစ္ရပ္ခံစားလိုက္ရၿပန္သည္။
        လီးကို ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ေတ့ေထာက္ၿပီး ဂ်ိဳင္းေအာက္သို႔လက္လွ်ိဳသြင္းၿပီး ပုခံုးႏွစ္ဖက္အားၿပဳကိုင္လုိက္သည္……ၿပီး…ေႏြးေထြးအိစိုေသာခင္ၿမင့္၏ႏႈတ္ခမ္းကို ငံုခဲဖိကပ္ၿပီး သူ၏လီးကို ဖိသြင္းလိုက္သည္။
“…….ၿဗစ္…..ၿဗစ္….အာ…..အီး….ၿဗစ္…..စြပ္…….”
“……အား…အ….မေလး…..ကၽြတ္…ကၽြတ္…….”
လီးႀကီးဝင္သြားပံုက ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းေလးပင္…..ေစာက္စိထိပ္ေလးကိုထိိုးဖိၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဖိဖိၿပီးထိုးဝင္သြားၿခင္းၿဖစ္ရာ ဆီးခံုတစ္ခုလံုး ထူပူ၍ က်င္တက္သြား၏။
          ၿပည့္သိပ္ႀကပ္သိပ္ေနေသာ အထိအေတြ႔ေႀကာင့္ ခင္ၿမင့္မွာ ေခၽြးေလးမ်ားပင္ ပ်ံလာသည္။က်ယ္ေလာင္ေသာအသံၿဖင့္လည္း မၿငီးတြားရဲ…အေပၚထပ္မွာအိပ္ေနႀက ေသာ သန္းလြင္ အေဖ၊အေမတို႔ႏိုးသြားမွာစိုးသၿဖင့္ အံႀကိတ္ခါ အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တံုသည္အထိ မာန္တင္း၍ ခံလိုက္ရသည္။
“…..ၿဗစ္…ၿဗစ္……ပလပ္….ၿပြတ္…ၿပြတ္…..ဒုတ္….အား…အ……”
တင္းတင္းမာမာႀကီးတိုးဝင္ေနေသာ လီးႀကီးက တေၿဖးေၿဖးနစ္ဝင္ေနရာမွ ရုတ္တရက္ ၿဗစ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲအသံေတြနဲ႔အတူ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားသားအိမ္ဝအထိ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီးဝင္ေရာက္လာသၿဖင့္ ခင္ၿမင့္အလန္႔တႀကား…”….အား..”ဟု အံႀကိတ္၍
ေအာ္ဟစ္လိုက္မိရင္း…….
ေမာင္ေမာင္၏ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဆီး၍တြန္းထားလိုက္ရသည္။တပါတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အလိုးခံထားဖူးသည့္ေစာက္ဖုတ္က ခုခ်ိန္ထိက်ိန္းေနဆဲက်ပ္ေနဆဲမို႔ ေမာင္ေမာင္၏
စံခ်ိန္မွီႀကီးထြားရွည္လ်ားလြန္းေသာ လီးႀကီးဒဏ္ကို အလူးအလဲခံစားေနရသည္။
   တြန္းထားေသာလက္ႏွစ္ဖက္မွာ တဆတ္ဆတ္တံုေနသည္။….တဟင္းဟင္းနဲ႔ မာန္ထေနေသာ ေမာင္ေမာင္ အရွိန္ကိုမေလ်ာ့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက္ၿပန္သည္။
“….အာ့…အား….အို႔..အို႔..ကၽြတ္…..ကၽြတ္…..အမေလး….နာ….နာတယ္…..အို…
ကိုလြင္….ရယ္…..ဒီကေန႔မွ…ကိုလြင့္လီးက….အႀကီး….ႀကီး…ၿဖစ္ေနပါလား….
ကိုလြင္ရယ္…….ရွီး….ကၽြတ္…အ…….”
“…..ၿပြတ္….စြတ္….စြတ္….စြြိ…..ထုတ္….အာ့….အမ့ေလး….ေတာ္…..ေတာ္ၿပီ…
…အင့္….အား…..နာတယ္…..နာ….တယ္……ကၽြတ္….ကၽြတ္……..”
နာက်င္စူးရွစြာေၿပာဆိုလာေသာ ခင္ၿမင့္ရဲ့တိုးလွ်ိဳးေတာင္းပန္သံေႀကာင့္ ေမာင္ေမာင္က အလိုးအေညွာင့္ကို ရပ္ၿပီး…ရုန္းကန္ဖယ္ရွားေနေသာ ခင္ၿမင့္ရဲ့လက္အစံုကိုဖယ္ရွားခါ.. တဆတ္ဆတ္တံုေနေသာ သူမရဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကပ္ငံုခဲစုပ္ယူလိုက္ၿပီး သူမရဲ့ႏို႔ေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္….တင္းကနဲေနေအာင္ ဆုတ္ေခ်နယ္ဖတ္လိုက္…ခႏၶာကိုယ္တစ္ခ်မ္း ကို ပြတ္သပ္ေပးေနၿပန္ရာ……ခဏႀကာေတာ့ ခင္ၿမင့္ရုန္းကန္ဖယ္ရွားၿခင္းမ်ားၿငိမ္သက္ သြားသလို ေပါင္ႏွစ္လံုးကလည္း ယမ္းခါေနေလေတာ့၏။
  အရင္းထိ နစ္ဝင္ေနေသာလီးႀကီးအသာအယာခၽြတ္လိုက္သည္။ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္း သားေလးမ်ား လီးကိုငံုခဲ၍ စုပံုပါလာေလသည္။
ေနာက္ထပ္အသာေလး ဖိႀကိပ္၍ သြင္းလိုက္သည္။ခင္ၿမင့္တစ္ခ်က္မွ်တြန္႔ကနဲၿဖစ္သြား ရၿပန္သည္။ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္းမွ ၿခင္ေထာင္ႀကိဳးကလည္းၿပဳတ္က်လို႔ေထြးေနသည္ကို ေမာင္ေမာင္လက္တဖက္ကဖယ္ရွားရင္း…..ခင္ၿမင့္ရဲ့ႏို႔တဘက္ကိုဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူၿပီး ဆက္၍လိုးလိုက္သည္။သြက္လက္ေသာေဆာင့္ခ်က္….ရိုက္ခ်က္မ်ားၿဖင့္ အဆက္မၿပတ္ဆက္၍ လိုးေနရာမွ ခင္ၿပင္းၿပင္းေဝဒနာကို ခံစားလိုက္ရသၿဖင့္……
“…….အီး…ဟီး…..ဟင္း..အ..အား….ကြဲသြားၿပီ…ထင္တယ္……အာ့…အား…
အမေလး….ကၽြတ္….ကၽြတ္……အ…….”
ေစာက္ပတ္ကေလးကြဲသြားသၿဖင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာအနည္းငယ္က်ယ္သြားသလိုရွိၿပီး ႀကီးမားေသာလီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းသားအိမ္ထိ ထိထိမိမိႀကီးပြတ္တိုက္ လိုးသြင္းမိၿပန္ေလရာ……ခင္ၿမင့္နားဖ်ားေၿခဖ်ားေလးမ်ားပူေႏြးသြားၿပီး…တဖ်င္းဖ်င္းၿဖင့္ နာက်င္ခံေကာင္းၿဖစ္လာေတာ့သည္။ေအာက္မွေန၍ ဖင္ကိုပင့္ေၿမွာက္ေကာ့ေထာင္ေပးလာသည္။
“……အား…ရွိ…..ကၽြတ္….ကၽြတ္…..ေဆာင့္…ေဆာ့င္…..အင့္….အ….ဒုတ္…..ဘြတ္..”
အသံေတြကက်ယ္လိုက္တာ ကိုလြင္ရယ္……..
ခင္ၿမင့္၏အားမလိုအားမရသံႏွင့္ အလိုမက်ဟန္စြက္ဖက္ေသာ စကားသံတစ္ရပ္ ေမာင္ေမာင္နားမွာတိုးညွင္းစြာ ႀကားလိုက္ရၿပန္သည္။

   အေမွာင္တြင္း၌ ႀကီးမားေသာအပူလႈိင္း ကာမမီးေလာင္ၿမိဳက္ၿခင္းကို ခံစားေနႀကေသာ ခင္ၿမင့္ႏွင့္ေမာင္ေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ တင္းတင္းႀကပ္ႀကပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ရင္း လိုးေနႀကၿပန္သည္မွာ တေၿဖးေၿဖး အၿမင့္ဆံုးအေၿခအေနသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားေလသည္။
“……ဟင့္….ဟင့္……အင့္…..အိုး…အိုး…..ရွီး….ကၽြတ္…..ကၽြတ္……”
“….စြတ္…စြတ္….ဗ်ီ…..ဒုတ္…ဒုတ္…..”
“…..အား…အား….ေကာင္း….ေကာင္းလာၿပီ……ေဆာင့္….ေဆာင့္….အင့္…
….ကိုလြင္……ခင္ၿမင့္…..ၿပီး…..ၿပီး……ေတာ့မယ္……အား….ထြက္….ထြက္ကုန္ၿပီ…”
ခင္ၿမင့္ …တရွီးရွီး…..တကၽြတ္ကၽြတ္ၿငီးတြားၿပီးေနာက္ ေမာင္ေမာင္၏ေနာက္ေက်ာကို
တြဲဖက္ရမ္းခါရင္း……ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွသုတ္ရည္မ်ား ပစ္ကနဲေနေအာင္ ေပါင္တြင္းေက်ာေတြေတာင့္တင္း၍ ညွစ္ထုတ္ပစ္လိုက္ရင္းမွ ၿငိမ္က်သြားရေလသည္။
     ထိုစဥ္မွာဘဲ ေမာင္ေမာင္ကလည္း စီးပိုင္ပိုင္ႀကီးလိုး၍ေကာင္းေသာခင္ၿမင့္၏ ေစာက္ပတ္ညွစ္အားေႀကာင့္သူ႔လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရင္းမွ ခင္ၿမင့္၏ကိုယ္ေပၚသို႔ေမွာက္ခ်ၿပီးဖင္ကိုဆတ္ကနဲ……ဆတ္ကနဲ..ေညွာင့္ရင္းမွ အရသာထူးကို ခံစားရင္းမွိန္းက်သြားေလသည္။
      ႏွစ္ေယာက္သားတင္းႀကပ္စြာဖက္တြယ္နမ္းရႈိက္အေမာေၿဖရင္းမွ ခဏအႀကာမွာ မတိုးလြန္းမက်ယ္လြန္းႏွစ္ကိုယ္ႀကားေလသံၿဖင့္ ခင္ၿမင့္၏ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေမာလ်တံုရီလိႈက္ဖိုသံၿဖင့္……..
“….ဒီေန႔ညလိုအၿဖစ္မ်ိဳးကို တစ္သက္လံုးေမ့လို႔ရႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး….
ေမာင္ေမာင္…….”
   ဒိ္တ္ကနဲ ထိတ္လန္႔အံ့ႀသကာ ရုတ္ခ်ည္းပင္ သူမေပၚမွ ေမွာက္လွ်က္ေမွးေနေသာ ေမာင္ေမာင္ ေခါင္းနပန္းႀကီးကာ ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္၍သူမ၏ကိုယ္လံုးေလးေဘး တစ္ဖက္ကို တေတာင္ၿဖင့္ေထာက္၍အံ့ႀသေသာအမူအရာၿဖင့္ ခင္ၿမင့္အားႀကည့္ရင္း….
“…..နင္……နင္….ခင္…ခင္ၿမင့္….ငါ့ကို…..မွတ္….မွတ္မိသြား…….”
“..အင္း..” အစကေတာ့….နင္မွန္းမသိဘူး….ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကေလးထဲ….နင့္လီးႀကီးဝင္
သြားေတာ့ ငါ့ေယာက်္ားလီးက ဒီေလာက္လည္းမႀကီး ရွည္လည္းမရွည္ေတာ့ ငါ့သံသယစိတ္ကို ႀကီးထြားလာတယ္ဟ….ၿပဳတ္က်လာတဲ့ ၿခင္ေထာင္ကို နင္ဖယ္ပစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ မွန္အိမ္ကအလင္းေရာင္ေလးနဲ႔ပဲ ငါအားစိုက္ႀကည့္ လိုက္ေတာ့ ငါ့ေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘဲ နင္ဆိုတာ ငါေသေသခ်ာခ်ာႀကီးသိလိုက္ရတယ္…”
“….ဒါဆိုလည္း….ခင္ၿမင့္ရယ္…..အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ရုန္းကန္ဖယ္ရွားပစ္လိုက္ေပါ့….”
“အင္း”….ခက္ေတာ့ခက္သားဟ…ေမာင္ေမာင္ရ…မိန္းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ခ်င္ေန ခ်စ္တာမခ်စ္တာ အသာထားေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးဝင္သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ကလီးကိုမေထြးခ်င္ မအံခ်င္ဘူးၿဖစ္ေနၿပန္ေရာ.
…ေစာက္ဖုတ္က..လီးႀကီးကို….ၿဖစ္ညွစ္ဆုတ္ထားၿပီး…..ေစာက္ပတ္ကြဲၿပဲသည္အထိ အလိုးခံခ်င္ႀကေတာ့တာပါဘဲဟာ….ဒါေပမဲ့…….”
“…ဘာဒါေပမဲ့လည္း…” ခင္ၿမင့္ရဲ့ မိန္းမဘဝဒႆနကို တေမ့တေမာနားစိုက္ေထာင္ ရင္းမွ ခင္ၿမင့္ရဲ့ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ၿပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္မိသည္။
“ဒါေပမဲ့ဆိုတာ မိန္းမတိုင္းေတာ့မဟုတ္ဘူး….ေမာင္ေမာင္….ပတ္ဝန္းက်င္နဲ့….
နင္နဲ႔ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့အေၿခအေနနဲ႔ အခ်ိန္ကလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အားေပးအံုးမွ
ကဲပါေလ…ဒါေတြေၿပာေနလို႔ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…..ေနာက္တခါလုပ္မွာၿဖင့္ လုပ္ေတာ့ဟာ…..နင့္အသပ္အနယ္….အရႈိက္ေတြက ငါ့စိတ္ေတြကို မူမမွန္ေအာင္ ၿဖစ္ေနကုန္ၿပီ…..ေနာက္ၿပီးငါ့ေယာက်္ားၿပန္လာရင္လညး္ ၿပႆနာ……”
“….နင့္….ေယာက်္ားသန္းလြင္….ကင္းတဲမွာဖဲရုိက္ေနၿပီဟ…..ဖဲခ်ပ္ကိုင္ေနရရင္ မနက္လင္းေအာင္ထိုင္ရာကမထစတမ္းဆိုတဲ့…အစားထဲကဘဲဆိုတာ နင္လည္းသိသား နဲ႔ဟာ…ဒီေကာင္…မနက္မိုးထိန္ထိန္လင္းမွ ၿပန္လာမယ္ဆိုတာ…ေသခ်ာေပါက္ဘဲ…..”
“…..အင္း…ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္တယ္ဟ….ေမာင္ေမာင္ရ….သူက….သူ႔အေဖအတိုင္းဘဲ..
ဖဲဆိုအေသရိုက္တာ……အိုးပစ္အိမ္ပစ္…ခုလည္းႀကည့္ေလ….သူ႔မယားကို ဒီ့ၿပင္လူ တက္လိုးေနၿပီ….ငါတခုေတာ့ ေတာင္းပန္ပါရေစဟာ……”
“…ဘာကိုလည္း…..ခင္ၿမင့္…..”
“….အခုညၿဖစ္တဲ့ကိစၥကို လူမသိပါေစနဲ႔ဟာ….ေနာက္ၿပီးငါ့ကိုလည္း အထင္မေသးပါ နဲ႔လို႔…..”
“…ေအာ္…ဒါက…..စိတ္ခ်စမ္းပါ….ခင္ၿမင့္ရာ….ဒါမ်ိဳးကလူသိလို႔ၿဖစ္တာမွမဟုတ္တာ..
….နင့္ကိုလည္း ငါအထင္မေသးပါဘူးဟာ….အရင္ထဲက နင့္ကိုငါခ်စ္ခဲ့တာဟ…အခုမွ”
“…..ကဲပါဟယ္…..စကားေတြေၿပာမေနပါနဲ႔ေတာ့…..ငါ…ငါ….မေနႏိုင္ေတာ့ၿပန္ဘူးဟ…
….လိုးမွာၿဖင့္….လိုးလိုက္စမ္းပါဟာ…..”
“….ေအး……ငါကလည္း….လိုးဖို႔အသင့္ဘဲ…..ဒီတစ္ခါတမ်ိဳးေၿပာင္းလိုးမယ္….နင္
ေလးဘက္ကုန္းေပးဟာ……”
ေမာင္ေမာင္ရဲ့စကားအဆံုးမွာေတာ့…..လီးကိုဖြဖြရြရြကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ခင္ၿမင့္.. လူးလဲထကာ ကုတင္ေပၚ၌ ေလးဘက္ကုန္းေပးလိုက္၏။သူမ၏ႀကီးမားၿပည့္ၿဖိဳးလွတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လံုးဟာ ရမ္းခါ၍ေနသည္။ေမာင္ေမာင္သူမရဲ့ခါးေပၚကိုလက္နဲ႔ဖိလိုက္ေတာ့ ခါးေလးေကာ့ ဖင္ေလးေအာက္ၿပစ္သြားကာ အရည္မ်ားၿဖင့္စိုရႊဲေနေသာေစာက္ဖုတ္ႀကီး ဟာ လက္တစ္ဆုပ္စာမွၿပဴးၿပဴးႀကီးေနာက္သို႔ၿပဴးထြက္လာသည္ကို မီးေရာင္ၿဖင့္ ဝိုးတဝါးၿမင္ေတြ႔လိုက္ရသည္။
         ေမာင္ေမာင္ဒူးေထာက္ထိုင္ေနရာမွ ခင္ၿမင့္၏ဖင္စံုႀကီးရဲ့ေနာက္ကေန ၿမင္းထိုင္ အေနအထား မကုန္းမကြၿဖင့္ ေနရာယူၿပင္ဆင္လိုက္၏။သူ၏ႀကီးမားရွည္လ်ားေနတဲ့ လီးႀကီးကိုအရင္းမွကိုင္ကာ အကြဲေႀကာင္းေလးအထက္ေအာက္ ဘယ္ညာကို လီးထိပ္ၿဖင့္လူးလွိမ့္ပြတ္သပ္ဆြဲယူလိုက္၏။
“….အ….အင့္……ကၽြတ္…ကၽြတ္….ဒုကၡပါဘဲ…လုပ္မွာသာလုပ္စမ္းပါဟာ…
နင္အဲသလိုႀကီး မထိတထိမလုပ္စမ္းပါနဲ႔…ငါ …မေနတတ္ဘူးဟ……”
သက္တူရြယ္တူ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ ခင္ၿမင့္ေၿပာဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ေမာင္ေမာင္ကလည္း လီးႀကီးကိုသူမ၏ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့ေထာက္၍ ေသးက်င္ေနသည့္ခင္ၿမင့္၏ခါးေလးကို စံုကိုင္စြဲကာ မဟားတယားဖိသြင္းလိုက္သည္။ ၿပီးခ်က္ေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ေလးၿဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနၿပန္ရာ ခင္ၿမင့္မွာအသဲစြဲေအာင္ ေကာင္းေနသမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက သုတ္ရည္မ်ား အဆမတန္ပန္းထုတ္လိုက္မိရၿပန္သည္။

  လီးႀကီးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ေလးေဆာင့္လိုးေနရာ တဘြတ္ဘြတ္အသံမ်ား ၿမည္ဟီးရရွာ၏။
‘…ဟိတ္…အသံေတြသိပ္မၿမည္ေစနဲ႔…ဟ…..”
“….ထိန္းေတာ့…ထိန္းလုပ္တာဘဲဟ……နင့္ေစာက္ဖုတ္က…အရည္ေတြတအားထြက္တာကိုး…..”
စကားကိုအၿပန္အလွန္ေၿပာဆိုေနရင္းမွ ေမာင္ေမာင္သည္တြဲလဲက်ရမ္းခါေနတဲ့ ခင္ၿမင့္ရဲ့ႏို႔ႏွစ္လံုးကိုစံုကိုင္စြဲယူၿဖစ္ညွစ္ဆုပ္ေခ်လိုက္၏။
“….အား….ဟင္း…ဟင္း……အား…..တမ်ိဳးႀကီးဘဲ…..ေမာင္ေမာင္……ငါ….အားမရဘူး.
….ေဆာင့္…ဟာ….နာနာေလး…..”
ေမာင္ေမာင္ကလည္း ဖိုးက်ိဳင္းတုန္ၿဖစ္သြားခါ ဆြဲကိုင္ဆုတ္ေခ်ေနတဲ့ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကို လႊတ္လိုက္ၿပီး သူမရဲ့ပခံုးႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားၿဖင့္ဆြဲကိုင္အားၿပဳၿပီး အသားကုန္ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ပါေလၿပီ……
“…..အင့္…..အင့္……စြတ္…..စြတ္…..ဘြတ္…..ဘြတ္…..အင့္…ဟီး…
….ကၽြတ္…..ကၽြတ္…..ၿဗစ္…..ၿဗစ္……ဘူ…ဘြတ္……..”
ဒုတိယအခ်ီမို႔ ေစာက္ေခါင္းကလည္း က်ပ္အရည္ေတြကလည္း ရႊမ္းစိုေနသည္မွာ ေလအဝင္မ်ားၿပီးလီးႀကီးကိုဆြဲႏႈတ္လိုက္တိုင္း အီးေပါက္သံကဲ့သို႔ ေလသံမ်ားထြက္ေပၚ လာသည္။
        လိုးေနက် သန္းလြင္၏လီးမဟုတ္ဘဲ…..တစိမ္းလီးတေခ်ာင္းအဝင္ခံရၿပီမို႔ အသစ္အဆန္းတမ်ိဳးလိုပင္….အီ…ဆိမ့္ေအာင္ေကာင္းသြားရသူကေတာ့ ခင္ၿမင့္ပင္ ၿဖစ္၏။
   ေခါင္းအံုးေပၚေခါင္းစိုက္အားၿပဳၿပီး လက္ေနာက္ၿပန္ၿဖင့္ မမွီမကမ္းေမာင္ေမာင္ရဲ့ေပါင္ ေတြကို ဆြဲကိုင္အားၿပဳဖိကပ္သလို သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ေကာ့ေကာ့ေပးခါ အလိုးခံလိုက္မိေလသည္။
“…..ၿပြတ္….ၿပြတ္……စြတ္…..စြတ္….ၿဗြတ္…..ၿဗစ္……”
ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ အားပါၿပီးၿပင္းထန္လြန္းလွသည္။
ခင္ၿမင့္ဖင္ႀကီးႏွစ္လံုးမွာ လႈိင္းထ၍တံုတံုသြားသလို ႏို႔ႀကီးႏွစ္လံုးကလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါ၍ပင္ ေန၏။ႏွစ္ဦးစလံုးကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လာႀကၿပီး အသက္ရႈသံမ်ားၿပင္းထန္ေန၏။…ေမာင္ေမာင္ကလည္း သူမ၏တင္ပဆံုကို လက္ၿဖင့္ တဖ်န္းဖ်န္းရိုက္ကာ အားမာန္အၿပည့္ၿဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနေလ၏။
“…ၿဗစ္….ၿဗစ္…..စြတ္….စြတ္……ဘြတ္…..အ…အား…အ…..အ……ဟင္းဟင္း….”
ခင္ၿမင့္ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ေမွးစင္းသြားၿပီး သူမ၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ သုတ္ရည္မ်ားကိုၿပစ္ကနဲပန္းထုတ္ရင္း ၿငိမ္သက္သြားသည္ႏွင့္မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ဖိေဆာင့္လိုးလိုက္ရင္းမွ ေမာင္ေမာင္တင္ပါးမ်ား ခြက္ဝင္သြားေအာင္ လီးထိ္ပ္မွသုတ္ရည္မ်ားကို ခင္ၿမင့္၏ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလးထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ရင္းမွပင္…..ႏွစ္ဦးသားကုတင္ေပၚေမွာက္ရက္အေနအထားၿဖင့္ မိန္းေမာ၍ သြားေလေတာ့သည္။
“…..ေဟ့ေကာင္…..ေမာင္ေမာင္…..”
“…ဟာ….ကိုထြန္းလြင္…”
အိမ္ထဲမွ ေခါင္းစုတ္ဖြားႏွင့္ထြက္လာေသာ ေမာင္ေမာင္အားအသံမ်ားကပ္၍ ေခၚလိုက္ေသာ ထြန္းလြင္၏စကားသံေႀကာင့္ အလန္႔တႀကားေခါင္းေမာ့၍ တံု႔ၿပန္ထူးလိုက္ရမိသည္။
“….ေညွာ္ေတြမ်ားေနၿပီ ထင္တယ္….”
“…ဗ်ာ….ဘာ…ေညွာ္မိရမွာလဲ…..”
“…..ေစာက္ဖုတ္ေညွာ္….ေစာက္ဖုတ္…..”
“….ခင္မ်ားကေတာ့ လုပ္ၿပီ…..မဟုတ္ကဟုတ္က……”
“…….ငါသိပါတယ္….ေမာင္ေမာင္ရာ…..မေန႔ညက တညလံုး….ငါ့ညီမခင္ၿမင့္နဲ႔ မင္းတညလံုးဖိုက္ႀကတာ…..”
“…..အိုး….ခင္…ခင္….ခင္မ်ား….”
ေမာင္ေမာင္…ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာေနာက္သို႔ေၿခတလွမ္းဆုတ္လိုက္မိရင္းမွ…စကားကို ထစ္ေငါ့စြာေၿပာဆိုေရရြတ္လိုက္မိရသည္။
“….မေႀကာက္ပါနဲ႔…ေမာင္ေမာင္ရာ…..မင္းကိုငါဘာမွမလုပ္ပါဘူး…..စိတ္ခ်ေနစမ္းပါ…”
“….အင္း…..ေတာ္ပါေသးရဲ့ဗ်ာ….နုိ႔မို႔ဆို….ခင္မ်ားရဲ့ပြဲသိမ္းလက္သီးခ်က္မိေလာက္ၿပီ မွတ္တာ…..”
“…..မိန္းမနဲ႔ေယာက်ာ္းဆိုတာ ထိမိရင္မီးပြင့္တယ္ဆိုတာ ဓမၼတာပါဘဲကြာ…သူလည္း ေစာက္ဖုတ္ထဲလီးဝင္သြားၿပီးဆိုေတာ့…အင္း….ငါကေတာ့ ၿပႆနာမရွာပါဘူးကြာ…
…မင္း သန္းလြင္ကိုေတာ့ ဂရုစိုက္ကြာ….ေတာ္ႀကာ မယားထိ ဓားႀကည့္ဆိုတာ ၿဖစ္ေနဦးမယ္….”
“…..ဟုတ္ကဲ့…ပါ….ကိုထြန္းလြင္…ရာ…..”

                                  ၿပီးပါၿပီ။

Crd #မူရင္းေရးသူ

လွဲလွဲလေးလဲကောင်းပါတယ်(စ/ဆုံး)
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

နွေရာသီပူအိုက်သောကာလမို့ထင်ပါရဲ့……ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအကျီၤလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။
    အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့်ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ကုတင်ဘေး တွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သားရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။
     အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တခုလုံးတုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်းမနိင်ချင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကိုအားပြု လိုက်မိ၏။
        သိမ့်ကနဲ ကုတင်လှုပ်သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ ခင်မြင့်သည်……….
“….ကိုလွင်လား…..လာလေ…ဘာပြုလို့ ကုတင်ဘေးမှာရပ်နေတာလဲ……”
ဆိုတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့အိပ်ချင်မူးတူးခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကခြင်ထောင်ထဲကို ရောက်သွားရသလို လူဟာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံနေရသည့်အဖြစ်……။
“…..ကိုလွင်…ဘာဖြစ်နေတာလည်း.. တလှုပ်လှုပ်နဲ့….”
လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကို သူမဘက်ဆွဲလိုက်သည်။ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကိုပြုတ်ထွက်သွားပလားဟုပင် ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။
          နွေးထွေးနူးညံ့သော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံနဲ့အဖက်ခံလိုက်ရတော့ မောင်မောင်တို့ သွေးဆူလာပြီး အေးအေးမော်နဲ့ဖိုက်ဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံကလည်း သူ့ကိုတွန်းအားပေးနေ
သည်မို့ မောင်မောင်ရဲ့လက်တွေဟာ ခင်မြင့်ရဲ့နောက်ကျောကိုသိုင်းယှက်ဖက်တွယ် လိုက်ပြီး နီထွေးစွတ်စိုနေတဲ့ ခင်မြင့်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းစုပ်လိုက်သည်။
“…..ဟင်း…ဟင်း….ဟင်း…..”
ပူနွေးချိုမြိန်သောအနမ်းစကြောင့်ပင်ထင်…..ခင်မြင့်သည်လည်း အချစ်သွေးတို့ ထကြွလာချေပြီ။
မောင်မောင်သည် နောက်ကျောမှနေ၍ ခင်မြင့်ရဲ့ဘော်လီအကျၤီချိတ်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ကာချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး ဆွဲပါကိုင်ပါများသဖြင့် ဖေါင်းကားပြည့်ဖြိုးလုံးမောက်နေတဲ့ ခင်မြင့်နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ၏လက်များဖြင့် အသာအယာအုပ်ကိုင်ပြီး ဖွဖွရွရွလေး ပွတ်ပေးခါ မတ်တောင်နေတဲ့နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ချောင်းကြားမှာ ဖိကြိတ်ပွတ်ချေလိုက်တော့…..
“……အာ့…အင်း…..ဟင်း….အို…ကိုလွင်….အင့်…..”
ခင်မြင့်ခါးလေးကော့တက်ရင်းက မပွင့်တပွင့်ငြီးငြူမှုပြုလိုက်၏။မောင်မောင်ရဲ့ လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ပေါင်တွင်းသားတဝိုက်ကို ကတုံကရင်ကြီးနဲ့ပွတ်သပ်ပေး၏။
ဖူးဖူးရွရွအဖုတ်ကလေးတဝိုက်မှာတော့ စောက်မွှေးတွေက ထိုးထိုးထောင်ထောင်မို့ မောင်မောင်ဆုပ်ဆွဲလိုက်သည်။
“…..အိုး…..နာလိုက်တာ….ကိုလွင်ရယ်……တအားဆုပ်ဆွဲတာကိုး……ဟွန်း….”
ခင်မြင့် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးနေရင်းမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေးကြိတ်၍ပြောလိုက်၏။
ဘယ်အချိန်က ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိ မောင်မောင်ခါးတွင် ပုဆိုးမရှိတော့ သူ့ပေါင်တွင်းပိုင်း ပေါင်သားများနှင့် ခင်မြင့်၏အိစက်ကြီးမားသော ပေါင်လုံးကြီးများ နွေးထွေးစွာထိတွေ့မိကြ၏။ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင်အတွင်းမှာတော့ အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းနှင့်အဝတ်များလှုပ်ရှားသံများကိုသာ ကြားနေပြီး…နှစ်ဦးစလုံး
စကားပြောသံတိတ်နေကြ၏။
ခင်မြင့်၏တသွေးတမွေးကိုယ်လုံးလေးကို မောင်မောင်ပွတ်သပ်နှိုးဆွနေသည်ကို ခင်မြင့် ယားယံစွာခံစားရင်း တွန့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ…လိမ်ကော့တက်သွားရရှာပြန်သည်။
“….ဘာတွေလုပ်နေမှန်းမသိဘူး….ခါထဲမှ….”
မောဟိုက်တုံရီသံဖြင့် ခင်မြင့်ရဲ့အသံလေးများက မောင်မောင့်ရင်ကို လှုပ်ခတ်သွား စေသည်။ဖိုမ…အထိအတွေ့ကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးမှာ တုံတုံလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကိုယ်တွယ်စမ်းသပ်နေမိကြပြန်၏။
    မောင်မောင်လက်တဖက်က ခင်မြင့်၏ဖေါင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို စမ်းပြီး အကွဲကြောင်းအလိုက်ထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးမိသလို……..
  ခင်မြင့်၏လက်တစ်ဖက်ကလည်း မောင်မောင်၏လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးသဖြင့် ပူနွေးနှုးညံ့သောအထိအတွေ့လေးများကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း တဖြေးဖြေးမာတင်း လာပြီး ထောင်ထလာလေသည်။
       မောင်မောင်သည် အရွယ်နှင့်မမျှသောလီးကြီးက ခင်မြင့်လက်ထဲဝယ် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာကာ လက်တဆုပ်စာလောက်ကြီးထွားလွန်းလှ၏။
    ခင်မြင့်သည် သန်းလွင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျသည့် တပတ်ကျော်ကျော်အတွင်းမှာ ညစဉ်ထိတွေ့လိုးခံဖူးပြီး သန်းလွင်ရဲ့လီးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ယခုလောက် မကြီးထွားဟုစိတ်ထဲမှထင်မှတ်မိလိုက်ပေမယ့် ကာမရဲ့လောင်မြိုက်မှုကြောင့် စဉ်းစား တွေးခေါ်မှုခွန်အားများမှာ ယုတ်လျော့နည်းပါးစေလေသည်။
     တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုတွေက ခင်မြင့်ကို ချုပ်ကိုင်လွှမ်းမိုးလျက်ရှိ၏။တခုဘဲ ခင်မြင့်စိတ် ထဲမှာ စနိုးစနောင့်ဖြစ်မိသည်။သန်းလွင်၏ချွေးနံ့သည် အနည်းငယ်စူးလှ၏။ယခု အမှောင်ထဲ၌မိမိကို အားပါးတရကြီးဖက်ပွေ့ပွတ်သပ်နေသောအနံ့ကတမျိုး တခါတရံ
ချွေးနံ့က စူးရှသလိုရှိပြီး တစ်ခါတရံ မွှေးမွှေးလေးချိုအီနေပြန်သည်ကိုတော့ ခင်မြင့် တဒင်္ဂစဉ်းစားမိလိုက်သလိုရှိသည်။

“…..ကို…..ကိုလွင်…..” ခင်မြင့် ကြီးထွားသန်မာသော လီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်း တိုးညှင်းစွာခေါ်ကြည့်၏။….တုံ့ပြန်သံထွက်မလာဘဲ ပြင်းထန်သောအသက်ရှုသံနှင့် အတူနှာခေါင်းမှပူနွေးသောသက်ပြန်လေက ခင်မြင့်၏မျက်နှာကိုရိုက်ခတ်လာသည်။
    တဆက်ထဲမှာဘဲ လက်တွေက မိမိရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးနှိုက်ကလိပေးနေသလို လုံးကျစ်မာခဲနေတဲ့နို့တွေကိုလည်းတဘက်စီ တလှဲ့စီစို့ပေးခြင်းကို ခံစားလိုက်ရပြန်တော့
ခင်မြင့် မတူသော ဖိုမ ဆိုသောအထိအတွေ့တွေက ခင်မြင့်အားရစ်ပတ်ချုပ်နှောင်လာ သဖြင့် ရုန်းထွက်နိုင်စွမ်းတွေ လွင့်မျောကုန်ပြီဖြစ်သည်။
        မောင်မောင်ကလည်း တလုံးတပါဒမျှပြောဆိုမနေတော့ဘဲ သူမကိုအပျိုဘဝထဲက ပိုးပန်းပြီးစိတ်မှန်းနဲ့ဂွင်းတိုက်ခဲ့ရပေါင်းများလှပြီမို့ ယခုလက်တွေ့အပိုင်နှိပ်ရန်ကိုသာ စိတ်စောစွာပြုမူနေလေရာ…ဘာဆိုဘာမှအပိုပြောမနေတော့…ဆရာဆရာ့ကြီးတွေရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက်တွေ၏သင်ခန်းစွာတွေကို နံပါတ်စဉ်အလိုက်ကာမရဲ့သော့ချက်များ ကိုသာတွင်တွင်ကြီးဖွင့်လှစ်ဖို့ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။
“….ဟင်း....ဟင်း…အီး….အား…..ယားတယ်……အဟင့်…ဟင့်…..”
တုံရီလှိုက်ဖိုသောအသံတိုးညှင်းစွာထွက်ပေါ်လာသည်။ခင်မြင့် ဂနာမငြိမ်တော့ ပေါင်တွေကိုချဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ ရာဂသွေးတွေဆူကုန်ပြီဖြစ်သည်။သူမရဲ့စောက်ဖုတ် အတွင်းသားနံရံများကလည်း တလှုပ်လှုပ်၊တရွရွနဲ့အရည်ကြည်များ ရွှဲရွှဲစိုစေပြန်၏။
       မောင်မောင်သည် သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်၍အနေတော်ဖြစ်အောင် နေရာယူလိုက်ပြီး ခင်မြင့်၏ပြည့်ဖြိုးအိစက်နေသော ပေါင်နှစ်ဖက်ဆွဲကားမြှောက်ပင့်၍ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။
ပူနွေးသောလီးထိပ်၏အထိအတွေ့က ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းဝမှတဆင့် တကိုယ်လုံး သို့ပျံ့နှံ့စီးဆင်းစေသည်မို့ မချင့်မရဲသောဝေဒနာတစ်ရပ်ခံစားလိုက်ရပြန်သည်။
        လီးကို စောက်ခေါင်းဝတွင်တေ့ထောက်ပြီး ဂျိုင်းအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်အားပြုကိုင်လိုက်သည်……ပြီး…နွေးထွေးအိစိုသောခင်မြင့်၏နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲဖိကပ်ပြီး သူ၏လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။
“…….ဗြစ်…..ဗြစ်….အာ…..အီး….ဗြစ်…..စွပ်…….”
“……အား…အ….မလေး…..ကျွတ်…ကျွတ်…….”
လီးကြီးဝင်သွားပုံက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးပင်…..စောက်စိထိပ်လေးကိုထိုးဖိပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဖိဖိပြီးထိုးဝင်သွားခြင်းဖြစ်ရာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ထူပူ၍ ကျင်တက်သွား၏။
          ပြည့်သိပ်ကြပ်သိပ်နေသော အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မြင့်မှာ ချွေးလေးများပင် ပျံလာသည်။ကျယ်လောင်သောအသံဖြင့်လည်း မငြီးတွားရဲ…အပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေကြ သော သန်းလွင် အဖေ၊အမေတို့နိုးသွားမှာစိုးသဖြင့် အံကြိတ်ခါ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ်တုံသည်အထိ မာန်တင်း၍ ခံလိုက်ရသည်။
“…..ဗြစ်…ဗြစ်……ပလပ်….ပြွတ်…ပြွတ်…..ဒုတ်….အား…အ……”
တင်းတင်းမာမာကြီးတိုးဝင်နေသော လီးကြီးက တဖြေးဖြေးနစ်ဝင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ဗြစ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲအသံတွေနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားသားအိမ်ဝအထိ စူးစူးနစ်နစ်ကြီးဝင်ရောက်လာသဖြင့် ခင်မြင့်အလန့်တကြား…”….အား..”ဟု အံကြိတ်၍
အော်ဟစ်လိုက်မိရင်း…….
မောင်မောင်၏ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍တွန်းထားလိုက်ရသည်။တပါတ်ကျော်ကျော် အလိုးခံထားဖူးသည့်စောက်ဖုတ်က ခုချိန်ထိကျိန်းနေဆဲကျပ်နေဆဲမို့ မောင်မောင်၏
စံချိန်မှီကြီးထွားရှည်လျားလွန်းသော လီးကြီးဒဏ်ကို အလူးအလဲခံစားနေရသည်။
   တွန်းထားသောလက်နှစ်ဖက်မှာ တဆတ်ဆတ်တုံနေသည်။….တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသော မောင်မောင် အရှိန်ကိုမလျော့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက်ပြန်သည်။
“….အာ့…အား….အို့..အို့..ကျွတ်…..ကျွတ်…..အမလေး….နာ….နာတယ်…..အို…
ကိုလွင်….ရယ်…..ဒီကနေ့မှ…ကိုလွင့်လီးက….အကြီး….ကြီး…ဖြစ်နေပါလား….
ကိုလွင်ရယ်…….ရှီး….ကျွတ်…အ…….”
“…..ပြွတ်….စွတ်….စွတ်….စွွိ…..ထုတ်….အာ့….အမ့လေး….တော်…..တော်ပြီ…
…အင့်….အား…..နာတယ်…..နာ….တယ်……ကျွတ်….ကျွတ်……..”
နာကျင်စူးရှစွာပြောဆိုလာသော ခင်မြင့်ရဲ့တိုးလျှိုးတောင်းပန်သံကြောင့် မောင်မောင်က အလိုးအညှောင့်ကို ရပ်ပြီး…ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေသော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံကိုဖယ်ရှားခါ.. တဆတ်ဆတ်တုံနေသော သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်ငုံခဲစုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်….တင်းကနဲနေအောင် ဆုတ်ချေနယ်ဖတ်လိုက်…ခန္ဓာကိုယ်တစ်ချမ်း ကို ပွတ်သပ်ပေးနေပြန်ရာ……ခဏကြာတော့ ခင်မြင့်ရုန်းကန်ဖယ်ရှားခြင်းများငြိမ်သက် သွားသလို ပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ယမ်းခါနေလေတော့၏။
  အရင်းထိ နစ်ဝင်နေသောလီးကြီးအသာအယာချွတ်လိုက်သည်။စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သားလေးများ လီးကိုငုံခဲ၍ စုပုံပါလာလေသည်။
နောက်ထပ်အသာလေး ဖိကြိပ်၍ သွင်းလိုက်သည်။ခင်မြင့်တစ်ချက်မျှတွန့်ကနဲဖြစ်သွား ရပြန်သည်။ရုန်းကန်လှုပ်ရှားရင်းမှ ခြင်ထောင်ကြိုးကလည်းပြုတ်ကျလို့ထွေးနေသည်ကို မောင်မောင်လက်တဖက်ကဖယ်ရှားရင်း…..ခင်မြင့်ရဲ့နို့တဘက်ကိုဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ဆက်၍လိုးလိုက်သည်။သွက်လက်သောဆောင့်ချက်….ရိုက်ချက်များဖြင့် အဆက်မပြတ်ဆက်၍ လိုးနေရာမှ ခင်ပြင်းပြင်းဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသဖြင့်……
“…….အီး…ဟီး…..ဟင်း..အ..အား….ကွဲသွားပြီ…ထင်တယ်……အာ့…အား…
အမလေး….ကျွတ်….ကျွတ်……အ…….”
စောက်ပတ်ကလေးကွဲသွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှာအနည်းငယ်ကျယ်သွားသလိုရှိပြီး ကြီးမားသောလီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းသားအိမ်ထိ ထိထိမိမိကြီးပွတ်တိုက် လိုးသွင်းမိပြန်လေရာ……ခင်မြင့်နားဖျားခြေဖျားလေးများပူနွေးသွားပြီး…တဖျင်းဖျင်းဖြင့် နာကျင်ခံကောင်းဖြစ်လာတော့သည်။အောက်မှနေ၍ ဖင်ကိုပင့်မြှောက်ကော့ထောင်ပေးလာသည်။
“……အား…ရှိ…..ကျွတ်….ကျွတ်…..ဆောင့်…ဆော့င်…..အင့်….အ….ဒုတ်…..ဘွတ်..”
အသံတွေကကျယ်လိုက်တာ ကိုလွင်ရယ်……..
ခင်မြင့်၏အားမလိုအားမရသံနှင့် အလိုမကျဟန်စွက်ဖက်သော စကားသံတစ်ရပ် မောင်မောင်နားမှာတိုးညှင်းစွာ ကြားလိုက်ရပြန်သည်။

   အမှောင်တွင်း၌ ကြီးမားသောအပူလှိုင်း ကာမမီးလောင်မြိုက်ခြင်းကို ခံစားနေကြသော ခင်မြင့်နှင့်မောင်မောင်တို့နှစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်တွယ်ရင်း လိုးနေကြပြန်သည်မှာ တဖြေးဖြေး အမြင့်ဆုံးအခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားလေသည်။
“……ဟင့်….ဟင့်……အင့်…..အိုး…အိုး…..ရှီး….ကျွတ်…..ကျွတ်……”
“….စွတ်…စွတ်….ဗျီ…..ဒုတ်…ဒုတ်…..”
“…..အား…အား….ကောင်း….ကောင်းလာပြီ……ဆောင့်….ဆောင့်….အင့်…
….ကိုလွင်……ခင်မြင့်…..ပြီး…..ပြီး……တော့မယ်……အား….ထွက်….ထွက်ကုန်ပြီ…”
ခင်မြင့် …တရှီးရှီး…..တကျွတ်ကျွတ်ငြီးတွားပြီးနောက် မောင်မောင်၏နောက်ကျောကို
တွဲဖက်ရမ်းခါရင်း……စောက်ခေါင်းအတွင်းမှသုတ်ရည်များ ပစ်ကနဲနေအောင် ပေါင်တွင်းကျောတွေတောင့်တင်း၍ ညှစ်ထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ငြိမ်ကျသွားရလေသည်။
     ထိုစဉ်မှာဘဲ မောင်မောင်ကလည်း စီးပိုင်ပိုင်ကြီးလိုး၍ကောင်းသောခင်မြင့်၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကြောင့်သူ့လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ ခင်မြင့်၏ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ချပြီးဖင်ကိုဆတ်ကနဲ……ဆတ်ကနဲ..ညှောင့်ရင်းမှ အရသာထူးကို ခံစားရင်းမှိန်းကျသွားလေသည်။
      နှစ်ယောက်သားတင်းကြပ်စွာဖက်တွယ်နမ်းရှိုက်အမောဖြေရင်းမှ ခဏအကြာမှာ မတိုးလွန်းမကျယ်လွန်းနှစ်ကိုယ်ကြားလေသံဖြင့် ခင်မြင့်၏နှုတ်ဖျားမှ မောလျတုံရီလှိုက်ဖိုသံဖြင့်……..
“….ဒီနေ့ညလိုအဖြစ်မျိုးကို တစ်သက်လုံးမေ့လို့ရနိုင်တော့မှာမဟုတ်တော့ဘူး….
မောင်မောင်…….”
   ဒိတ်ကနဲ ထိတ်လန့်အံ့သြကာ ရုတ်ချည်းပင် သူမပေါ်မှ မှောက်လျှက်မှေးနေသော မောင်မောင် ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်၍သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးဘေး တစ်ဖက်ကို တတောင်ဖြင့်ထောက်၍အံ့သြသောအမူအရာဖြင့် ခင်မြင့်အားကြည့်ရင်း….
“…..နင်……နင်….ခင်…ခင်မြင့်….ငါ့ကို…..မှတ်….မှတ်မိသွား…….”
“..အင်း..” အစကတော့….နင်မှန်းမသိဘူး….ငါ့စောက်ဖုတ်ကလေးထဲ….နင့်လီးကြီးဝင်
သွားတော့ ငါ့ယောကျ်ားလီးက ဒီလောက်လည်းမကြီး ရှည်လည်းမရှည်တော့ ငါ့သံသယစိတ်ကို ကြီးထွားလာတယ်ဟ….ပြုတ်ကျလာတဲ့ ခြင်ထောင်ကို နင်ဖယ်ပစ်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ မှန်အိမ်ကအလင်းရောင်လေးနဲ့ပဲ ငါအားစိုက်ကြည့် လိုက်တော့ ငါ့ယောကျာ်းမဟုတ်ဘဲ နင်ဆိုတာ ငါသေသေချာချာကြီးသိလိုက်ရတယ်…”
“….ဒါဆိုလည်း….ခင်မြင့်ရယ်…..အဲဒီအချိန်ထဲက ရုန်းကန်ဖယ်ရှားပစ်လိုက်ပေါ့….”
“အင်း”….ခက်တော့ခက်သားဟ…မောင်မောင်ရ…မိန်းမသားဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ကြိုက်ချင်ကြိုက် မကြိုက်ချင်နေ ချစ်တာမချစ်တာ အသာထားစောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားပြီဆိုရင်တော့ စောက်ပတ်ကလီးကိုမထွေးချင် မအံချင်ဘူးဖြစ်နေပြန်ရော.
…စောက်ဖုတ်က..လီးကြီးကို….ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်ထားပြီး…..စောက်ပတ်ကွဲပြဲသည်အထိ အလိုးခံချင်ကြတော့တာပါဘဲဟာ….ဒါပေမဲ့…….”
“…ဘာဒါပေမဲ့လည်း…” ခင်မြင့်ရဲ့ မိန်းမဘဝဒဿနကို တမေ့တမောနားစိုက်ထောင် ရင်းမှ ခင်မြင့်ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြန်လည်မေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။
“ဒါပေမဲ့ဆိုတာ မိန်းမတိုင်းတော့မဟုတ်ဘူး….မောင်မောင်….ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့….
နင်နဲ့ငါတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အခြေအနေနဲ့ အချိန်ကလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက်အားပေးအုံးမှ
ကဲပါလေ…ဒါတွေပြောနေလို့ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး…..နောက်တခါလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ဟာ…..နင့်အသပ်အနယ်….အရှိုက်တွေက ငါ့စိတ်တွေကို မူမမှန်အောင် ဖြစ်နေကုန်ပြီ…..နောက်ပြီးငါ့ယောကျ်ားပြန်လာရင်လည်း ပြဿနာ……”
“….နင့်….ယောကျ်ားသန်းလွင်….ကင်းတဲမှာဖဲရိုက်နေပြီဟ…..ဖဲချပ်ကိုင်နေရရင် မနက်လင်းအောင်ထိုင်ရာကမထစတမ်းဆိုတဲ့…အစားထဲကဘဲဆိုတာ နင်လည်းသိသား နဲ့ဟာ…ဒီကောင်…မနက်မိုးထိန်ထိန်လင်းမှ ပြန်လာမယ်ဆိုတာ…သေချာပေါက်ဘဲ…..”
“…..အင်း…ဟုတ်တော့ဟုတ်တယ်ဟ….မောင်မောင်ရ….သူက….သူ့အဖေအတိုင်းဘဲ..
ဖဲဆိုအသေရိုက်တာ……အိုးပစ်အိမ်ပစ်…ခုလည်းကြည့်လေ….သူ့မယားကို ဒီ့ပြင်လူ တက်လိုးနေပြီ….ငါတခုတော့ တောင်းပန်ပါရစေဟာ……”
“…ဘာကိုလည်း…..ခင်မြင့်…..”
“….အခုညဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို လူမသိပါစေနဲ့ဟာ….နောက်ပြီးငါ့ကိုလည်း အထင်မသေးပါ နဲ့လို့…..”
“…အော်…ဒါက…..စိတ်ချစမ်းပါ….ခင်မြင့်ရာ….ဒါမျိုးကလူသိလို့ဖြစ်တာမှမဟုတ်တာ..
….နင့်ကိုလည်း ငါအထင်မသေးပါဘူးဟာ….အရင်ထဲက နင့်ကိုငါချစ်ခဲ့တာဟ…အခုမှ”
“…..ကဲပါဟယ်…..စကားတွေပြောမနေပါနဲ့တော့…..ငါ…ငါ….မနေနိုင်တော့ပြန်ဘူးဟ…
….လိုးမှာဖြင့်….လိုးလိုက်စမ်းပါဟာ…..”
“….အေး……ငါကလည်း….လိုးဖို့အသင့်ဘဲ…..ဒီတစ်ခါတမျိုးပြောင်းလိုးမယ်….နင်
လေးဘက်ကုန်းပေးဟာ……”
မောင်မောင်ရဲ့စကားအဆုံးမှာတော့…..လီးကိုဖွဖွရွရွကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ခင်မြင့်.. လူးလဲထကာ ကုတင်ပေါ်၌ လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏။သူမ၏ကြီးမားပြည့်ဖြိုးလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါ၍နေသည်။မောင်မောင်သူမရဲ့ခါးပေါ်ကိုလက်နဲ့ဖိလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ ဖင်လေးအောက်ပြစ်သွားကာ အရည်များဖြင့်စိုရွှဲနေသောစောက်ဖုတ်ကြီး ဟာ လက်တစ်ဆုပ်စာမှပြူးပြူးကြီးနောက်သို့ပြူးထွက်လာသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ဝိုးတဝါးမြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
         မောင်မောင်ဒူးထောက်ထိုင်နေရာမှ ခင်မြင့်၏ဖင်စုံကြီးရဲ့နောက်ကနေ မြင်းထိုင် အနေအထား မကုန်းမကွဖြင့် နေရာယူပြင်ဆင်လိုက်၏။သူ၏ကြီးမားရှည်လျားနေတဲ့ လီးကြီးကိုအရင်းမှကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းလေးအထက်အောက် ဘယ်ညာကို လီးထိပ်ဖြင့်လူးလှိမ့်ပွတ်သပ်ဆွဲယူလိုက်၏။
“….အ….အင့်……ကျွတ်…ကျွတ်….ဒုက္ခပါဘဲ…လုပ်မှာသာလုပ်စမ်းပါဟာ…
နင်အဲသလိုကြီး မထိတထိမလုပ်စမ်းပါနဲ့…ငါ …မနေတတ်ဘူးဟ……”
သက်တူရွယ်တူ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ ခင်မြင့်ပြောဆိုလိုက်သည်နှင့် မောင်မောင်ကလည်း လီးကြီးကိုသူမ၏စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်၍ သေးကျင်နေသည့်ခင်မြင့်၏ခါးလေးကို စုံကိုင်စွဲကာ မဟားတယားဖိသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးချက်ဆောင့်ချက်မှန်မှန်လေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ ခင်မြင့်မှာအသဲစွဲအောင် ကောင်းနေသမို့ စောက်ခေါင်းထဲက သုတ်ရည်များ အဆမတန်ပန်းထုတ်လိုက်မိရပြန်သည်။

  လီးကြီးကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေးဆောင့်လိုးနေရာ တဘွတ်ဘွတ်အသံများ မြည်ဟီးရရှာ၏။
‘…ဟိတ်…အသံတွေသိပ်မမြည်စေနဲ့…ဟ…..”
“….ထိန်းတော့…ထိန်းလုပ်တာဘဲဟ……နင့်စောက်ဖုတ်က…အရည်တွေတအားထွက်တာကိုး…..”
စကားကိုအပြန်အလှန်ပြောဆိုနေရင်းမှ မောင်မောင်သည်တွဲလဲကျရမ်းခါနေတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စွဲယူဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေလိုက်၏။
“….အား….ဟင်း…ဟင်း……အား…..တမျိုးကြီးဘဲ…..မောင်မောင်……ငါ….အားမရဘူး.
….ဆောင့်…ဟာ….နာနာလေး…..”
မောင်မောင်ကလည်း ဖိုးကျိုင်းတုန်ဖြစ်သွားခါ ဆွဲကိုင်ဆုတ်ချေနေတဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လွှတ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့်ဆွဲကိုင်အားပြုပြီး အသားကုန်ပစ်ပစ် ဆောင့်ပါလေပြီ……
“…..အင့်…..အင့်……စွတ်…..စွတ်…..ဘွတ်…..ဘွတ်…..အင့်…ဟီး…
….ကျွတ်…..ကျွတ်…..ဗြစ်…..ဗြစ်……ဘူ…ဘွတ်……..”
ဒုတိယအချီမို့ စောက်ခေါင်းကလည်း ကျပ်အရည်တွေကလည်း ရွှမ်းစိုနေသည်မှာ လေအဝင်များပြီးလီးကြီးကိုဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သံကဲ့သို့ လေသံများထွက်ပေါ် လာသည်။
        လိုးနေကျ သန်းလွင်၏လီးမဟုတ်ဘဲ…..တစိမ်းလီးတချောင်းအဝင်ခံရပြီမို့ အသစ်အဆန်းတမျိုးလိုပင်….အီ…ဆိမ့်အောင်ကောင်းသွားရသူကတော့ ခင်မြင့်ပင် ဖြစ်၏။
   ခေါင်းအုံးပေါ်ခေါင်းစိုက်အားပြုပြီး လက်နောက်ပြန်ဖြင့် မမှီမကမ်းမောင်မောင်ရဲ့ပေါင် တွေကို ဆွဲကိုင်အားပြုဖိကပ်သလို သူမ၏ဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ကော့ကော့ပေးခါ အလိုးခံလိုက်မိလေသည်။
“…..ပြွတ်….ပြွတ်……စွတ်…..စွတ်….ဗြွတ်…..ဗြစ်……”
ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါပြီးပြင်းထန်လွန်းလှသည်။
ခင်မြင့်ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ လှိုင်းထ၍တုံတုံသွားသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ၍ပင် နေ၏။နှစ်ဦးစလုံးကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြပြီး အသက်ရှုသံများပြင်းထန်နေ၏။…မောင်မောင်ကလည်း သူမ၏တင်ပဆုံကို လက်ဖြင့် တဖျန်းဖျန်းရိုက်ကာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် လိုးဆောင့်နေလေ၏။
“…ဗြစ်….ဗြစ်…..စွတ်….စွတ်……ဘွတ်…..အ…အား…အ…..အ……ဟင်းဟင်း….”
ခင်မြင့် မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသွားပြီး သူမ၏စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သုတ်ရည်များကိုပြစ်ကနဲပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားသည်နှင့်မရှေးမနှောင်းမှာပင် လေးငါးဆယ်ချက်ဖိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှ မောင်မောင်တင်ပါးများ ခွက်ဝင်သွားအောင် လီးထိပ်မှသုတ်ရည်များကို ခင်မြင့်၏စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ရင်းမှပင်…..နှစ်ဦးသားကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်အနေအထားဖြင့် မိန်းမော၍ သွားလေတော့သည်။
“…..ဟေ့ကောင်…..မောင်မောင်…..”
“…ဟာ….ကိုထွန်းလွင်…”
အိမ်ထဲမှ ခေါင်းစုတ်ဖွားနှင့်ထွက်လာသော မောင်မောင်အားအသံများကပ်၍ ခေါ်လိုက်သော ထွန်းလွင်၏စကားသံကြောင့် အလန့်တကြားခေါင်းမော့၍ တုံ့ပြန်ထူးလိုက်ရမိသည်။
“….ညှော်တွေများနေပြီ ထင်တယ်….”
“…ဗျာ….ဘာ…ညှော်မိရမှာလဲ…..”
“…..စောက်ဖုတ်ညှော်….စောက်ဖုတ်…..”
“….ခင်များကတော့ လုပ်ပြီ…..မဟုတ်ကဟုတ်က……”
“…….ငါသိပါတယ်….မောင်မောင်ရာ…..မနေ့ညက တညလုံး….ငါ့ညီမခင်မြင့်နဲ့ မင်းတညလုံးဖိုက်ကြတာ…..”
“…..အိုး….ခင်…ခင်….ခင်များ….”
မောင်မောင်…ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာနောက်သို့ခြေတလှမ်းဆုတ်လိုက်မိရင်းမှ…စကားကို ထစ်ငေါ့စွာပြောဆိုရေရွတ်လိုက်မိရသည်။
“….မကြောက်ပါနဲ့…မောင်မောင်ရာ…..မင်းကိုငါဘာမှမလုပ်ပါဘူး…..စိတ်ချနေစမ်းပါ…”
“….အင်း…..တော်ပါသေးရဲ့ဗျာ….နို့မို့ဆို….ခင်များရဲ့ပွဲသိမ်းလက်သီးချက်မိလောက်ပြီ မှတ်တာ…..”
“…..မိန်းမနဲ့ယောကျာ်းဆိုတာ ထိမိရင်မီးပွင့်တယ်ဆိုတာ ဓမ္မတာပါဘဲကွာ…သူလည်း စောက်ဖုတ်ထဲလီးဝင်သွားပြီးဆိုတော့…အင်း….ငါကတော့ ပြဿနာမရှာပါဘူးကွာ…
…မင်း သန်းလွင်ကိုတော့ ဂရုစိုက်ကွာ….တော်ကြာ မယားထိ ဓားကြည့်ဆိုတာ ဖြစ်နေဦးမယ်….”
“…..ဟုတ်ကဲ့…ပါ….ကိုထွန်းလွင်…ရာ…..”

                                  ပြီးပါပြီ။

Crd #မူရင်းရေးသူ

No comments:

Post a Comment